Tarta cytrynowo - migdałowa...czyli moje pierwsze poważniejsze próby samodzielnego pieczenia;]

Pewnego razu podczas zakupów w Biedronce natknęłam się na książkę kucharską Kuchnia włoska autorstwa Maxine Clark. Pomyślałam, że skoro chcę się nauczyć robić pizze i tarty to może być to coś dla mnie. Na pierwszy rzut postanowiłam zrobić tartę migdałowo - cytrynową, ponieważ nie wydawała się trudna jak na moje możliwości kulinarne. 

Naturalnie wprowadziłam pewne zmiany ponieważ dodałam np. płatki migdałów zamiast je zmielić i nie ścierałam skórki cytrynowej, ponieważ moja tarka odmówiła posługi już jakiś czas temu, a ja nie miałam okazji kupić nowej;p Z informacji, którą znalazłam w książce dowiedziałam się, że ten wypiek jest odmianą klasycznej francuskiej tarte au citron, a migdały nadają jej dodatkowego wyrazu i większej zawartości. Poza tym podobno lepiej ją wykonać ze świeżo mielonych migdałów, które obdarzone są kremową teksturą i lepszym smakiem niż te kupione po zmieleniu - i chyba dodają gęstości tej masie, którą się dodaje na ciasto, bo ja jak robiłam wyszło mi strasznie rzadkie. Następnym razem spróbuję np. dodać mniej soku z cytryny. Ale od początku:

 Na ciasto potrzeba: 

• 200 g masła, 
• 300 g mąki uniwersalnej, 
• 100 g cukru pudru,
• 2 żółtka,

Produkty na nadzienie cytrynowo - migdałowe:

• 4 duże jajka lekko ubite, 
• 120 g cukru pudru,
• drobno starta skórka i świeżo wyciśnięta skórka z 3 cytryn,
• 120 g niesolonego masła, 
• 120 g mielonych migdałów,
• bita śmietana do przybrania

No i teraz powiem Wam, że przy moim sposobie robienia wystarczyłby sok z 2 cytryn, bo nie dodawałam mielonych migdałów, więc pewnie nadzienie wyszło trochę rzadsze niż powinno, ale i tak dało radę się ściąć;]...mój facet porównał jego konsystencje do konsystencji sernika i chyba coś w tym jest;]

Przygotowanie ciasta (tekst z książki + komentarze ode mnie):

1. Ugniataj masło z mąką i cukrem do chwili, gdy mieszanka zacznie przypominać starty parmezan. Do małej miski włóż żółtka, dodaj 1 łyżkę wody i lekko ubijaj.

2. Wlej jajka do mieszanki z mąką i mieszaj zaokrąglonym nożem, aż zacznie przypominać bryłki parmezanu.

3. Włóż ciasto na stolnicę i ugniataj jak będzie gładkie.

4. Uformuj z niego kulę, spłaszcz ją, po czym owiń folią aluminiową i odstaw na 30 minut (ode mnie: niektórzy twierdzą, że ciasto do tarty dobrze jest włożyć do zamrażalki, co też uczyniłam)

Rozgrzej piekarnik do 190 stopni (kuchenka gazowa 5)

5. Na omączonej powierzchni rozwałkuj ciasto. 

6. Zwiń je na wałek i za jego pomocą połóż na foremce do ciasta , ugnieć je w foremce. 

7. Przejedź wałkiem po foremce, aby odciąć krawędzie ( u mnie nie było czego odcinać;] - wolałam sobie zrobić nieco grubsze ciasto;)).

8. Ponakłuwaj całą powierzchnie całą powierzchnię widelcem i schładzaj ją przez 15 min. (moja była już wcześniej schłodzona, więc sobie odpuściłam;p)

Foremkę z ciastem wyłóż folią aluminiową, zawijając jej brzegi do wewnątrz, by nie zahaczała o ciasto. Wsyp na nią kulki do pieczenia, całość przełóż na tace do pieczenia i przez 10 - 12 min. piecz na środkowej półce w rozgrzanym piekarniku. Ja odpuściłam sobie zabawę z kulkami, bo ich po prostu nie mam. Niektórzy używają np, groch do tego, którego też nie mam. Ja po prostu wsadziłam na chwilę spód do taty, żeby nie był całkiem surowy jak włożę na niego nadzienie. Wyjmij folię z kulkami, a foremkę z ciastem włóż na powrót do piekarnika i piecz przez kolejnych 5 -7 minut do całkowitego wysuszenia. Ja swój spód 3małam w piekarniku ok 15 min;]

Przygotowanie nadzienia:

W misce umieść jajka, cukier, skórkę i sok z cytryn. Utrzepuj składniki, aż masa stanie się lekka i puszysta. Dodaj stopione masło i migdały. Zamieszaj dokładnie i przelej do przygotowanej foremki z ciastem. Piecz w rozgrzanym piekarniku przez 25- 30 minut, aż brzeg i krawędź tarty staną się złocistobrązowe. Wyjmij z piekarnika, ostudź i wstaw do lodówki, Podawaj tartę udekorowaną bitą śmietaną.

Podsumowując: 

Jak widzicie ja robiłam swoją tartę nieco inaczej niż w przepisie, ale mniej więcej tak jak jest w książce;] Udekorowałam swój wypiek resztką migdałów, zamiast bitą śmietaną, której u mnie nie uświadczysz w kuchni;p. Myślałam, że ciasto będzie słodkie, ale faktycznie okazało się orzeźwiające i bita śmietana wcale by mu nie zaszkodziła...więc może nabędę ją jutro jak będę wracać z pracy?;]. Kiedy przyszedł u mnie mój chłopak jeszcze się piekło, ale jak trochę wystygła to ją spróbowaliśmy. R. zjadł dwa kawałki. Nie wiem czy dlatego, że chciał mi zrobić przyjemność, czy faktycznie Mu smakowało. Ale to chyba oznacza, że nie wyszło mi tak źle jak myślałam;p. 

Co do samej książki kucharskiej to zapowiada się całkiem nieźle. Jest kolorowa, przepisy są dość dokładnie (czyt. szczegółowo) napisane i opatrzone zdjęciami. Moja tarta może nie wyszła tak jak na zdjęciu, ale to nie zmienia faktu, że jednak jest zjadliwa;p. 

Za tydzień planuję zrobić pizze. Powiedziałam R., żeby sam wybrał składniki, za to, że byłam trochę niedobra ostatnio (no ok...byłam trochę bardzo niedobra, ale cii;p) Dlatego też cud, że ostatnio ze mną wytrzymywał...ale najwyżej wynagrodzę Mu to w gotowaniu - i mam nadzieję, że będzie mi wychodzić dobrze, a nie źle, bo jeszcze wyjdzie na to, że będę chciała Go otruć;] 

Próbowaliście zrobić to w domu?

Chcecie dowiedzieć się, jak mi w przyszły weekend pójdzie z pizzą?