Jacek Galiński, "Komórki się pani pomyliły"

Kiedy skończyłam czytać "Kółko się pani urwało" wiedziałam, że sięgnę po kontynuację tak szybko jak to będzie możliwe. Dlatego też ucieszyło mnie to, że kolejna część przygód pani Zofii ukazała się dość szybko. 

I  tym razem starsza pani będzie musiała zmierzyć się z przestępcami - ba!...okaże się, że czarna strona mocy jest bardzo pociągająca. I jeżeli myśleliście, że poprzednim razem Zofia pokazała wszystko na co ją stać, to tym razem przeszła samą siebie. Pokazała się nie tylko jako ekscentryczna i przebojowa staruszka, ale też jako kobieta, która dla swoich bliskich jest w stanie wiele zrobić. 

Sięgając po "Komórki się pani pomyliły" wiedziałam, że przede mną świetna historia, dzięki której nie tylko będę się dobrze bawić, ale też nie raz się wzrusza. Oto bowiem Zofia jest w stanie po mistrzowsku wplątać się w tarapaty i później z nich wybrnąć w wielkim stylu. Nie raz wybuchałam śmiechem i zaczynałam komentować fabułę pod nosem, co wzbudzało zainteresowanie mojego męża. A kiedy tak się dzieje to oznacza tylko jedno - czytana przeze mnie historia jest naprawdę świetna.  

Mimo tego, że zarówno "Kółko się pani urwało", jak i "Komórki się pani pomyliły" to komedie kryminalne, to ja w nich widzę dużo prawdy o wykluczeniu starszych osób i tym, że często czują się samotni. Dodatkowo nasza rzeczywistość jest ukazana w krzywym zwierciadle. Naprawdę nie wiem jak autor to robi, że mimo tego, iż pisze komedie to jest ona tak boleśnie prawdziwa. 

Zakończenie wskazuje na to, że może być kontynuacja historii na co mocno liczę, bo chciałabym się dowiedzieć jak Zofia radzi sobie z tym przed czym postawiło ją życie. 

Książki o jakże dziarskiej staruszce polecam praktycznie każdemu z mojego otoczenia. Pierwsza część szybko poszła w obieg i wiem, że moje koleżanki też polubiły Zofię. Dla mnie to też książka idealna na prezent...z każdej okazji, a nawet również wtedy, kiedy tej okazji nie ma;).