"Nie hańbi" Olga Gitkiewicz

"Nie hańbi" autorstwa Olgi Gitkiewicz to reportaż o pracy i ludziach pracy. Kiedy po niego sięgałam myślałam, że dostanę do ręki historię o tym, że jednak w naszym kraju nie jest tak kolorowo jeżeli chodzi o pracę, a także o mobbingu czy złym funkcjonowaniu urzędów pracy. Jednak dostałam tylko w małym stopniu to czego się spodziewałam. A to dlatego, że "Nie hańbi" to pomieszanie historii ludzi poszukujących pracy, rozwoju rynku pracy oraz opis źle funkcjonującego rynku pracy (w tym PUPów) okraszone historią rodziny autorki. 

W efekcie otrzymujemy książkę, z która do naszego życia nie wnosi zupełnie nic - nie bawi, nie wnosi niczego nowego, nie jest źródłem informacji, o których byśmy już nie wiedzieli...nie wzrusza, nie motywuje, ani nie skłania do przemyśleń. Ot taka wydmuszka i chaotyczna zbieranina różnych historii!

Mam wrażenie, że autorka nie tylko chciała wypluć z siebie swoje przemyślenia na temat bezrobocia w Polsce i tego jak się kształtowało, ale także poniekąd podzielić się historią swojej rodziny. Toteż dostałam do ręki reportaż bez pomysłu, który ciężko było mi zrozumieć - a szkoda, bo temat dobry, ale z wykonaniem wyszło gorzej. Wiem, że jeżeli natknę się na inne książki pani Olgi to już raczej po nie nie sięgnę. Nie chcę narażać się na nieudaną lekturę - tym bardziej, że mam nieskończoną listę świetnych książek do przeczytania. Natomiast "Nie hańbi" odchodzi w zapomnienie...a w sumie, chociaż nie! Pewnie będzie wracało w rozmowach ze znajomymi - tych o złych książkach, po które nie warto sięgać.