Yrsa Sigurdardóttir "Statek śmierci"

Od dawna lubię czytać powieści, przy których mogę się trochę pobać, a już bajką jest jeżeli autor zawarł w niej jakąś intrygę, albo wątek kryminalny. Statek śmierci autorstwa Yrsy Sigurdardóttir zapowiadał się własnie na taką książkę... 

W Reykjawiku rozbija się luksusowy jacht, a na jego pokładzie nie ma nikogo z załogi ani turystów, którzy nim płynęli. Jacht jest własnością Banku Islandzkiego, od momentu, w którym jego poprzedni właściciel popadł w długi. Dwoje pasażerów miało wykupione polisy na życie za wysoką kwotę, a firma ubezpieczeniowa chce mieć pewność, że nie doszło do oszustwa ubezpieczeniowego. Tora (prawniczka zajmująca się sprawą ubezpieczeń dwojga turystów) usiłuje ustalić co wydarzyło się na pokładzie i wkrótce odkrywa przerażającą prawdę oraz misternie uknutą intrygę. 

Wyobraźcie sobie, że jesteście na środku morza i w pewnym momencie w zamrażalce znajdujecie ciało, którego wcześniej tam nie było, a w krótkim czasie od dokonania tego znaleziska zaczynają dziać się dziwne rzeczy, po czym zaczynają ginąć Wasi współpasażerowie - i to w tajemniczych okolicznościach. Aparatura zawodzi, więc nie ma z nikim kontaktu...,aż ciary przechodzą po plecach... Akcja rozgrywająca się na statku wciągnęła mnie bardzo i z niecierpliwością czekałam na każdy kolejny rozdział opisujący wydarzenia na jachcie. Jednakże tak jak tam wszystko rozgrywało się dynamicznie, tak na lądzie nie było już tak ciekawie... Czasem miałam wrażenie, że autorka na siłę wtrąca pewne dialogi czy opisy sytuacji - na szczęście nie zdarzało się to często. 

Przystępując do lektury powyższej powieści miałam nadzieję na to, że spodoba mi się przynajmniej tak samo jak Pamiętam cię, które czytałam niespełna rok temu. I faktycznie Statek śmierci okazał się być bardzo ciekawą lekturą, która momentami trzymała w napięciu, dzięki czemu poszczególne fragmenty czytałam z zapartym tchem. Często wracałam do domu z pracy na tyle szybko na ile mogłam, żeby skończyć to co zaczęłam. 

Powyższa powieść nie jest idealna, ale mimo mankamentów wciągnęła mnie na tyle, że zwykle chętnie do niej wracałam. Zatem jedyne co mi pozostaje to polecić Wam tą książkę o ile będziecie mogli po nią sięgnąć;)