Gdańsk - Europejskie Centrum Solidarności.

Urodziłam się w Polsce, w czasie komunizmu. Kiedy byłam małym dzieckiem w moim kraju zachodziły bardzo ważne zmiany, których nie pamiętam, ale znam je z rodzinnych opowieści. W szkole niestety nie starczało czasu, żeby poświęcić tematowi odpowiednio dużo uwagi, więc temat taktowano po macoszemu.

Dlatego też niesamowicie się cieszę, że powstają takie miejsca jak Europejskie Centrum Solidarności w Gdańsku, dzięki któremu mogłam poszerzyć wiedzę na ten temat i odświeżyć sobie to co już wiedziałam. 

Muzeum mieści się niedaleko dworca głównego przy historycznej bramie stoczni Gdańskiej. Dzięki umiejscowieniu ECS jeszcze bardziej można wczuć się w klimat wydarzeń poprzedzających upadek komunizmu w Polsce.

Już na wstępie przybyszów witają pomniki upamiętniające ludzi i wydarzenia, dzięki którym mogę żyć w demokratycznym kraju.

  

  

Europejskie Centrum Solidarności zrobiło na mnie ogromne wrażenie. Mogłam je zwiedzić z elektronicznym przewodnikiem, dzięki czemu miałam możliwość lepszego zrozumienia znaczenia miejsca, w którym się znajduję oraz szerszego spojrzenia na walkę z reżimem. 

Pierwszym eksponatem, który bardzo mną poruszył była kurtka poległego stoczniowca. To chyba wtedy po raz pierwszy poczułam, że te wydarzenia, które miały dramatyczny przebieg działy się naprawdę i ludzie poświęcali swoje zdrowie i życie za to, żeby w mojej Ojczyźnie żyło się lepiej. Myślę, że to bardzo ważne niemalże namacalnie "dotykać" historii i o ile to możliwe bywać w miejscach, w których się tworzyła. Uważam tak dlatego, że o współczesnej historii niby się mówi i przyjęło się do wiadomości, że droga do demokracji zebrała swoje krwawe żniwo; ale tak naprawdę tego się nie czuje. Myślę, że mojemu pokoleniu trudno zrozumieć pewne wydarzenia, bo świadkowie tych wydarzeń uważają wiedzę o nich za oczywistą. Jednak moim zdaniem dopiero w takich miejscach jak ECS, gdzie widzimy eksponaty będące milczącymi świadkami tamtych wydarzeń  do człowieka z mojego pokolenia dochodzi, że te wydarzenia jeszcze nie tak dawno miały miejsce. Osobiście zaczęłam rozumieć jak ważne wydarzenia poprzedzały moje urodzenie i działy się zaraz po nim. 

Poniżej macie sporo zdjęć z wystawy...

Zdjęcia ze strajków i protestów, poparte dokumentami i zdjęciami osób zaangażowanych w walkę z komunizmem bardzo mną poruszały. Wszystko było uzupełnione komentarzem przewodnika i materiałami multimedialnymi. Dzięki te,u trochę mną potrząsnęło i w końcu w pełnej krasie dotarła do mnie powaga tamtych wydarzeń. 

  

Oryginalne tablice z postulatami stoczniowców. 

Europejskie Centrum Solidarności łączy wiedzę nie tylko z zakresu historii, ale również kultury, której przedstawiciele również włączali się  walkę o wolną, demokratyczną Polskę. 

Związki zawodowe obejmowały robotników dlatego też Solidarność wspierała chociażby rolników, którzy nie mieli możliwości walki o swoje prawa. 

Ludzie kultury również odgrywali niezwykłą rolę w walce z komunizmem. Przede wszystkim przypominali ludziom o co walczą oraz, że nie są sami. 

Takie utwory jak chociażby "Mury" Jacka Kaczmarskiego  robią wrażenie do dzisiaj i są nośnikiem nastrojów społecznych panujących w latach walki z reżimem. 

  

Na zwiedzanie Europejskiego Centrum Solidarności trzeba przeznaczyć min. 3 godziny, żeby na spokojnie wysłuchać przewodnika i pochylić się nad eksponatami oraz materiałami multimedialnymi. Ja wyszłam z tego miejsca bardzo poruszona i wdzięczna za to, iż mimo tego, że urodziłam się w tamtych czasach to niewiele z nich pamiętam. Cieszę się, że jednak większość mojego młodzieńczego życia przypada już na względnie spokojne czasy. 

Na końcu trafiamy na napis Solidarność z białych i czerwonych kartek. Są na nich wypisane refleksje osób, które odwiedziły to miejsce. I ja nie mogłam się oprzeć temu by napisać kilka słów od siebie. 

Mam nadzieję, że będzie więcej tego typu miejsc i edukacja w tym temacie będzie na coraz lepszym poziomie. Powinniśmy pamiętać o wydarzeniach z tamtego okresu, chociaż mam wrażenie, że wielu chciałoby je przemilczeć...

Dla mnie wizyta w ECS była ważną lekcją historii, która spowodowała, że mam ochotę wiedzieć więcej - nie tylko o tamtych wydarzeniach, ale również o współczesnej historii Polski w ogóle.